در تاريخ معاصر ايران، قضاوت کنسولي
(کاپيتولاسيون) مسئله اي اساسي است. نفوذ بيگانگان بيشتر از همين طريق بوده و
از اين راه، تحميل عمال و کارگزاران بيگانه و به دنبال آن جنايات فجيعي در اين
سرزمين انجام گرفت. قوانين جزايي که بايد مظهر حاکميت دولت باشد، بصورت بازيچه
اي درآمد و هر متجاوزي مي توانست به سادگي آن را کنار زده، خود را تحت حمايت
قدرتهاي خارجي قرار دهد.
رژيم شاه که به خوبي مي دانست بازتاب عمومي اين لايحه ننگين تا چه حد خطرناک
خواهد بود، سانسور شديدي بر رسانه هاي گروهي حاکم کرد تا هيچگونه خبري در مورد
لايحه کاپيتولاسيون به بيرون درز پيدا نکند. ولي چند روزي از تصويب اين لايحه
نگذشته بود که مجله داخلي مجلس شوراي ملي که متن کامل مذاکرات مجلس را در
برداشت بدست امام خميني (ره) رسيد.
امام خميني (ره) به منظور افشاي اين خيانت تصميم گرفتند که طي ايراد نطقي، اين
عمل رژيم شاه را به اطلاع عموم برسانند. قبل از هر چيز، ايشان براي آگاه ساختن
علما و روحانيون مرکز و شهرستانها، پيک هايي همراه با نامه به اطراف و اکناف
کشور روانه نمودند و خود نيز با مقامات روحاني قم به گفتگو نشستند. به تدريج
تعداد کثيري از مردم ايران وارد قم شدند، تا خود شاهد اين سخنراني باشند.
رژيم شاه که از برنامه سخنراني حضرت امام (ره) اطلاع پيدا کرده بود، براي
جلوگيري از اين سخنراني نماينده اي به قم اعزام داشت. اين فرد نتوانست به ديدار
امام خميني (ره) نايل گردد، ولي در ديداري با فرزند امام، حاج آقا مصطفي خميني،
اين پيام را براي حضرت امام (ره) فرستاد:
(..... آمريکا به منظور کسب وجهه در ميان مردم ايران با تمام قدرت فعاليت مي
کند و پول مي ريزد و از نظر قدرت در موقعيتي است که هرگونه حمله به آن، به
مراتب خطرناکتر از حمله به شخص اول مملکت است! آيت الله خميني اگر اين روزها
بنا دارند نطقي ايراد کنند بايد خيلي مواظب باشند که به دولت آمريکا برخوردي
نداشته باشد که خيلي خطرناک است و با عکس العمل تند و شديد آنان مواجه خواهد
شد. ديگر هر چه بگويند حتي حمله به شاه چندان مهم نيست.)
اين تهديدات کوچکترين اثري در عزم راسخ حضرت امام (ره)، نداشت و ايشان در روز 4
آبان 1343، سخنراني بسيار آتشين، کوبنده و افشاگرانه به عمل آوردند و مردم
ايران را از جزئيات اين خيانت مطلع ساختند. حضرت امام خميني (ره) اين سخنراني
را علاوه بر اينکه در روز تولد حضرت فاطمه زهرا (س) ايراد فرمودند، سخنان خود
را با آيه استرجاع (انا لله و انا اليه راجعون) شروع نمودند و طي آن شديدترين
حملات را مستقيماً عليه آمريکا و شاه وارد نمودند. جيمزبيل، محقق آمريکايي، در
مورد اين سخنراني چنين مي گويد: (اين سخنراني پرشور او، يکي از مهمترين و تحريک
کننده ترين بيانات سياسي ايراد شده در ايران در اين قرن مي باشد. حضرت امام
خميني (ره) در اين سخنراني با کمال قدرت و بطور مستقيم، شاه و آمريکا را به
دليل تلاش براي نابود کردن يکپارچگي و استقلال ايران مورد حمله قرار داد.)
حضرت امام خميني (ره) در بخشهايي از سخنراني خود چنين فرمودند:
(قانون در مجلس بردند، در آن قانون اولاً ما را ملحق کردند به پيمان وين و
ثانياً الحاق کردند به پيمان وين که تمام مستشاران نظامي آمريکا با خانواده
هايشان، با کارمندهاي فني شان، با کارمندان اداريشان، با خدمه شان، با هر کس که
بستگي به آنها دارد، اينها از هر جنايتي که در ايران بکنند مصون هستند؛ اگر يک
خادم آمريکايي، اگر يک آشپز آمريکايي مرجع تقليد شما را در وسط بازار ترور کند،
زير پا منکوب کند، پليس ايران حق ندارد جلو او را بگيرد! دادگاههاي ايران حق
ندارد محاکمه کنند! بازپرسي کنند! بايد برود آمريکا! آنجا در آمريکا اربابها
تکليف را معين کنند! دولت سابق اين تصويب را کرده بود و به کسي نگفت. دولت حاضر
اين تصويب نامه را در چند روز پيش از اين، برد به مجلس و در چند وقت پيش از اين
به سنا بردند و با يک قيام وقعود، مطلب را تمام کردند و باز نفسشان در نيامد.
در اين چند روز اين تصويب نامه را بردند به مجلس شورا و درآنجا صحبتهايي کردند،
مخالفت هايي شد، بعضي از وکلا هم مخالفت هايي کردند، صحبت هايي کردند لکن مطلب
را گذراندند، با کمال وقاحت گذراندند، دولت با کمال وقاحت از اين امر ننگين
طرفداري کرد. ملت ايران را از سگهاي آمريکا پست تر کردند. اگر چنانچه کسي سگ
آمريکايي را زير بگيرد بازخواست از او ميکنند، اگر شاه ايران يک سگ آمريکايي را
زير بگيرد بازخواست مي کنند و اگر چنانچه يک آشپز آمريکايي، شاه ايران را زير
بگيرد، مرجع ايران را زير بگيرد، بزرگترين مقام را زير بگيرد، هيچ کس حق تعرض
ندارد چرا؟ براي اينکه مي خواستند وام بگيرند از آمريکا. آمريکا گفت اين کار
بايد بشود (لابد اينجور است) بعد از سه چهار روز، وام دويست ميليون دلاري تقاضا
کردند ......... ايران خودش را فروخت براي اين دلارها ...... ما را جزو دولتهاي
مستعمره حساب کرد، ملت مسلم ايران را پست تر از وحشيها در دنيا معرفي کرد، در
ازاي وام 200 ميليون که 300 ميليون پس بدهند. نظاميان آمريکايي، مستشاران نظامي
آمريکايي به شما چه نفعي دارند؟ آقا اگر اين مملکت اشغال آمريکاست پس چرا
اينقدر عربده مي کشيد، پس چرا اينقدر دم از ترقي مي زنيد؟ اگر اين مستشاران
نوکر شما هستند پس چرا از اربابها بالاترشان مي کنيد؟ پس چرا از شاه بالاترشان
مي کنيد. اگر نوکرند مثل ساير نوکرها با آنها عمل کنيد. اگر کارمند شما هستند
مثل ساير ملل که با کارمندانشان عمل مي کنند، شما هم عمل کنيد. اگر مملکت ما
اشغال آمريکاييست پس بگوييد ........ ما زير چکمه آمريکا برويم چون ملت ضعيفي
هستيم؟! چون دلار نداريم؟! آمريکا از انگليس بدتر، انگليس از آمريکا بدتر،
شوروي از هر دو بدتر، همه از هم بدتر، همه از هم پليدتر اما امروز سر و کارما
با اين خبيث هاست، با آمريکاست. رئيس جمهور آمريکا بداند، بداند اين معنا را که
منفورترين افراد دنياست پيش ملت ما. امروز منفورترين افراد بشر است پيش ملت ما.
بايد هياهو کنيد، بايد بريزيد وسط مجلس، به هم بايد بپريد که نگذرد اين مطلب،
به صرف اينکه من مخالفم درست مي شود؟! ديديد که مي گذرد، پس نگذاريد يک همچو
مجلسي وجود پيدا کند، از مجلس بيرونشان کنيد. ما اين قانون را که در مجلس واقع
شد، قانون نمي دانيم. ما اين مجلس را مجلس نمي دانيم. ما اين دولت را دولت نمي
دانيم، اينها خائنند به مملکت ايران، خائنند).
امام خميني (ره) به ايراد سخنراني اکتفا نکردند و در همان روز، اعلاميه اي روشن
و غني نيز عليه احياي کاپيتولاسيون صادر کردند. در بخشي از اين اعلاميه که با
آيه (نفي سبيل) (لن يجعل الله للکافرين علي المومنين سبيلا) شروع شده بود، چنين
آمده است:
(آيا ملت ايران مي داند در اين روزها در مجلس چه مي گذشت؟ مي داند بدون اطلاع
ملت و به طورقاچاق چه جنايتي واقع شد؟ مي داند مجلس به پيشنهاد دولت سند بردگي
ملت ايران را امضا کرد؟ اقرار به مستعمره بودن ايران نمود؟ سند وحشي بودن ملت
مسلمان را به آمريکا داد، قلم سياه کشيد بر جميع مفاخر اسلامي و ملي ما، قلم
سرخ کشيد بر تمام لاف و گزافهاي چندين ساله سران قوم، ايران را از عقب افتاده
ترين ممالک دنيا پست تر کرد؟ اهانت به ارتش محترم ايران و صاحب منصبان و درجه
داران نمود؟ حيثيت دادگاه هاي ايران را پايمال کرد؟ به ننگين ترين تصويب نامه
دولت سابق با پيشنهاد دولت حاضر بدون اطلاع ملت رأي مثبت داد؟ ملت ايران را در
تحت اسارت آمريکايي ها قرار داد؟ اکنون مستشاران نظامي و غيرنظامي آمريکا با
جميع خانواده و مستخدمين آنها آزادند هر جنايتي بکنند، هر خيانتي بکنند؟ پليس
ايران حق بازداشت آنها را ندارد دادگاههاي ايران حق رسيدگي ندارد، چرا؟ براي
آنکه آمريکا مملکت دلار است و دولت ايران محتاج به دلار. امروز که دولتهاي
مستعمره يکي پس از ديگري با شهامت و شجاعت خود را از تحت فشار استعمار خارج مي
کنند و زنجيرهاي اسارت را پاره مي کنند، مجلس مترقي ايران با ادعاي سابقه تمدن
دو هزار و پانصد ساله، با لاف هم رديف بودن با ممالک مترقيه، به ننگين ترين و
موهن ترين تصويب نامه غلط دولتهاي بي حيثيت رأي مي دهد و ملت شريف ايران را پست
ترين و عقب افتاده ترين ملل به عالم معرفي مي کند و با سرافرازي هرچه تمامتر،
دولت از تصويب غلط دفاع مي کند و مجلس رأي مي دهد. از برخي منابع مطلع به من
اطلاع دادند که اين طرح مفتضح را به دولت پاکستان، اندونزي، ترکيه، آلمان غربي
پيشنهاد کرده اند و هيچکدام زير بار اين اسارت نرفته اند، تنها دولت ايران است
که اينقدر با حيثيت ملت و اسلاميت ما بازي مي کند و آن را به باد فنا مي دهد
......... آمريکاست که به مجلس و دولت ايران فشار مي آورد که چنين تصويب نامه
مفتضحي را که تمام مفاخر اسلامي و ملي ما را پايمال مي کند تصويب و اجرا کنند.
آمريکاست که با ملت اسلام معامله وحشيگري و بدتر از آن مي نمايد).
منبع:
صدا و سيما
ي جمهوري
اسلامي ايران
