زندگينامه
محسن در يکي از روزهاي زيباي سال 1338 در جمع گرم و صميمي خانواده دينشعاري به
دنيا آمد، روزهاي پرنشاط کودکي را زير سايه تعاليم پدر و مادر گرامي و در پناه
تعاليم دين اسلام گذراند.او از همان اوايل نوجواني علاقه عجيبي به اهلبيت (ع)
داشت و در 13 يا 14 سالگي بود که هيئتي به نام شهداي کربلا تأسيس نمود و خود به
تنهايي مسئوليت آن را بر عهده گرفت.با شروع امواج خروشان انقلاب به صف مجاهدين
راه حق پيوست و همواره در تظاهراتهاي سال 1357 حضوري فعال داشت در همان ايام
به همراه برادرش به خدمت در پزشکي قانوني پرداخت و مدت 6 ماه به صورت
شبانهروزي در کار جابجايي و تحويل اجساد مطهر شهدا شرکت داشت محسن جزء اولين
سربازاني بود که به فرمان امام خميني (ره) به پادگانها برگشتند و خودشان را
معرفي کردند او همواره فريضه مقدس امر به معروف و نهي از منکر را انجام ميداد
و براي سربازان پادگان به خصوص آنهايي که در انجام فرائض تعلل ميکردند برنامه
شناخت ايدئولوژي گذاشته بود.او حدود 5/1 سال در سالهاي 57 و 1358 خدمت مقدس
سربازي را انجام داد و پس از آن در سال 1360 به خيل سبزپوشان سپاهي پيوست. با
شروع جنگ تحميلي عاشقانه به جبهههاي نبرد شتافت و به عنوان مسئول گردان تخريب
لشگر27 محمدرسولالله (ص) مشغول به خدمت شد و در سال 1363 به سفر حج رفت.در
عملياتهاي طريقالقدس و کربلاي1 يادآور دلاوريها و رشادتهاي خالصانه او در
راه دفاع از ميهن است زمانيکه قرار بود براي بار دوم به سفر حج مشرف شود و به
خاطر مسئوليتهايي که در جبهه داشت از تشرف به حج منصرف شد اما در همان سال در
روز پانزدهم مردادماه سال 1366 درست مصادف با روز عيد قربان به مسلخ عشق رفت و
اسماعيلوار جان خويش را در حين خنثيسازي مين ضد تانک در قربانگاه سردشت فداي
معبود ساخت و نام خويش را براي هميشه در قلب تاريخ زنده نگه داشت مزار مطهر او
در قطعه 29 بهشتزهراي تهران قرار دارد.
وصيتنامه
بسم رب الشهدا و الصديقين السلام عليک يا اباعبدالله و عليالارواح التي حلت
بفنائک عليک مني سلامالله ابداً ما بقيت و بقياليل و النهار و لا جعله الله
آخر العهد مني لزيارتکم، السلام علي الحسين و علي عليبنالحسين و ....... با
سلام و درود به رهبر کبير انقلاب اسلامي ايران و تمامي شهداي اسلام و امت
شهيدپرور ايران و با سلام به خانواده محترم و درود و رحمت به روح پدر و مادرم.
شهادت يعني انتقال يافتن از زندگي مادي به زندگي معنوي و الهي و شهادت در مکتب
اسلام يک مسأله انتخابي است که انسان کامل با تمام آگاهي آن را انتخاب ميکند و
با شهادت خويش شمع راه انسانهاي پاک و نوراني ميشود و من با انتخاب آگاهانه
راه شهيدان را تا رسيدن به ساحل سعادت ادامه خواهم داد. نظر به اينکه اگر لياقت
شهادت داشته باشم بنابراين من راهم را انتخاب کردم اميدوارم که شما هم دست خط
مرا (ولايت فقيه و برگزيدن راه شهادت) را انتخاب کنيد.برادران در زماني که
اسلام در خطر است همانطوريکه امام عزيز قلب تپنده امت فرمود : به کسانيکه
توانايي داشته باشند واجب ميشود که براي پاسداري از حريم اسلام و قرآن به
مقابله با دشمن برخيزند و مواظب باشيد که اين جنايتکاران هر روز براي نابودي
جمهوري اسلامي ايران نقشه ميکشند اما شما همانطوريکه تا به حال نقشه آنها را
با اتکال به الله نقش بر آب کرديد حالا هم هوشيار باشيد که انشاالله کاري از
دستشان ساخته نيست اما نگذاريد ريشه بگيرند و چند جمله از جملات گهربار امام
امت و مسئولين کشور که ميفرمايند بايد فراموش نکنيم که در جنگ با آمريکا هستيم
و ما متکي به خدا هستيم و با اتکال به خدا از هيچ ابرقدرتي ترسي نداريم و ما
مثل امام حسين (ع) در جنگ وارد شويم و مثل حسين (ع) بايد به شهادت برسيم و تا
آنجايي در خاک عراق پيش ميرويم که خواستههايمان را بگيريم و هرگز زير بار ذلت
نخواهيم رفت. هيهات من الذله. در آخر از رزمندگان ميخواهم که جبهه را گرم نگاه
داشته و گوش به فرمان رهبر و تا آخرين نفس استقامت کنيد که الان استقامت لازم
است. در آخر وصاياي شخصي من..... وسايل ارتباط نظامي من از قبيل لباس و غيره را
بعد از شهادتم کسي که از خانواده به منطقه ميروم استفاده کند در غير اين صورت
به مراکز سپاه تحويل دهيد مقدار پولي هست براي کفن و دفن که انشاالله لازم
نميشود چون آرزويم اين است که در صحنه نبرد تکه تکه شوم تا در روز قيامت در
پيش سالار شهيدان اباعبدالله و ساير شهدا سرافکنده نباشم..... درمراسم عزاداري
من روضه بيبي حضرت زهرا (س) خوانده شود چون من از داشتن مادر و پدر محروم
بودهام در آخر از همه خواهران و برادران و آشنايان ميخواهم که اگر از من بدي
ديدهاند حلال کنند برادران از استغفار و دعا دور نشويد (دعاي کميل و نماز
جمعه) که بهترين درمان براي تمکين دردها است..... امام را تنها نگذاريد که او
حسين زمان است و هرکس او را تنها گذاشته امام زمان را تنها گذاشته است