بسم الله الرحمن الرحیم
قرآن نور است برای کسی که بخواهد ازآن استفاده کند.
عَنْ عَلِى بْنِ أَبِى حَمْزَةَ قَالَ سَأَلَ أَبُو
بَصِيرٍ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام وَ أَنَا حَاضِرٌ فَقَالَ لَهُ
جُعِلْتُ فِدَاكَ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِى لَيْلَةٍ فَقَالَ لَا فَقَالَ فِى
لَيْلَتَيْنِ فَقَالَ لَا حَتَّى بَلَغَ سِتَّ لَيَالٍ فَأَشَارَ بِيَدِهِ
فَقَالَ هَا ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ
مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ صلي الله عليه و آله كَانَ
يَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِى شَهْرٍ وَ أَقَلَّ إِنَّ الْقُرْآنَ لَا يُقْرَأُ
هَذْرَمَةً وَ لَكِنْ يُرَتَّلُ تَرْتِيلًا إِذَا مَرَرْتَ بِآيَةٍ فِيهَا
ذِكْرُ النَّارِ وَقَفْتَ عِنْدَهَا وَ تَعَوَّذْتَ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ
فَقَالَ أَبُو بَصِيرٍ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِى رَمَضَانَ فِى لَيْلَةٍ فَقَالَ
لَا فَقَالَ فِى لَيْلَتَيْنِ فَقَالَ لَا فَقَالَ فِى ثَلَاثٍ فَقَالَ هَا وَ
أَوْمَأَ بِيَدِهِ نَعَمْ شَهْرُ رَمَضَانَ لَا يُشْبِهُهُ شَيْءٌ مِنَ
الشُّهُورِ لَهُ حَقٌّ وَ حُرْمَةٌ أَكْثِرْ مِنَ الصَّلَاةِ مَا اسْتَطَعْتَ
على بن ابى حمزه گويد: ابوبصير از امام صادق عليه السلام پرسيد و من نيز در
خدمتش بودم و عرضكرد: قربانت شوم ! من قرآن را در يك شب بخوانم ؟ فرمود: نه ،
عرضكرد: در دو شب ؟ فرمود: نه ، تا رسيد بشش شب با دست اشاره كرده فرمود:ها
(يعنى آرى بخوان ) سپس حضرت صادق عليه السلام فرمود: اى ابا محمد آنان كه پيش
از شماها بودند از اصحاب محمد صلي الله عليه و آله قرآن را در يك ماه و كمتر مى
خوانند، قرآن را بشتاب و سرعت نبايد خواند بلكه بايد هموار و شمرده خوانده شود،
و هرگاه بآيه اى برخورد كردى كه در آن ذكر دوزخ است نزد آن بايستى و از دوزخ
بخدا پناه برى ، پس ابو بصير عرضكرد: در ماه رمضان قرآن را در يك شب بخوانم ؟
فرمود: نه ، عرضكرد: در دو شب بخوانم ؟ فرمود: نه ، عرضكرد: در سه شب بخوانم ؟
فرمود: آرى بخوان و با دست خود اشاره كرد آرى ماه رمضان (ماهى ) است كه هيچكدام
از ماهها بدو نمانند براى آن ماه حق و حرمتى است ، (و در آن ماه ) نماز هر چه
توانى بخوان
اصول كافى جلد 4 ص/ 423 ح/ 5
روز انس
با قرآن كريم
ماه
رمضان - روز دهم
پنجشنبه
۱۰ رمضان ۱۴۲۹
۲۱ شهريور ۱۳۸۷
۱۱ سپتامبر ۲۰۰۸
وفات حضرت
خديجه سلام الله عليها
|
ماه
رمضان - روز دهم
جزء |
داوطلب |
جزء اول |
برادر مهران - ک. |
جزء دوم |
خواهر ناهيد از
بوستن |
جزء سوم |
برادر علی اصغر- آ. |
جزء چهارم |
برادر حميد رضا |
جزء پنجم |
خواهر پوران |
جزء ششم |
خواهر زهرا از
اصفهان |
جزء هفتم |
برادر مسعود |
جزء هشتم |
خواهر صديقه |
جزء نهم |
حاج آقا بحريني |
جزء دهم |
خواهر مرضیه
برادر آرمان |
جزء یازدهم |
خواهر نسرين |
جزء دوازدهم |
خواهر شهرزاد |
جزء سیزدهم |
برادر رحمت ا... از تهران |
جزء چهاردهم |
برادر حسين - ط.
خواهر فرزانه |
جزء پانزدهم |
خواهر عسل |
جزء شانزدهم |
خواهر پوران(2) |
جزء هفدهم |
خواهر زینب |
جزء هجدهم |
خواهر طاهره -
م. ش. از مراغه |
جزء نوزدهم |
|
جزء بیستم |
خواهر معصومه - ذ. |
جزء بیست و یکم |
خواهر فریبا -
ص. از تبریز |
جزء بیست و دوم |
برادر نسیم |
جزء بیست و سوم |
برادر حسام |
جزء بیست و چهارم |
خواهر فرناز |
جزء بیست و پنجم |
خواهر فاطمه - س. |
جزء بیست و ششم |
خواهر میترا از تهران |
جزء بیست و هفتم |
خواهر خديجه از
اصفهان |
جزء بیست و هشتم |
برادر مهدی |
جزء بیست و نهم |
خواهر بنفشه |
جزء سی ام |
خواهر لیلا - ذ.
خواهر مهسا از
تهران |
دعاء
صغير أمير المؤمنين (ع) هنگام ختم القرآن
روي عن أمير المؤمنين (عليه السلام)
كان
يقول عند ختم القرآن:
"اللهم اشرح بالقرآن صدري،
واستعمل
بالقرآن بدني،
ونور بالقرآن بصري،
وأطلق
بالقرآن لساني،
وأعني عليه ما أبقيتني،
فإنه لا حول ولا قوة إلا بك"
بار
خدایا سینهام را به قرآن بگشای و تنم را
به قرآن بگمار و دیدهام را به قرآن روشنی
ده و زبانم را به قرآن باز کن و بدان تا
زنده هستم یاریم فرمای; زیرا که هیچ قوّت
و توانایی جز به وجود تو نیست. |
دعای ختم قرآن
دعای 42 صحیفه سجادیه
دعاء ختم قرآن |
|
|
|
شیخ ابوبكر
شاطری |
محمد البراك |
استاد محمد
جبریل |