با سلام
اولا فرموده مرا بخوانید باید به این نکته توجه نمود که بسیاری از خواندنهای ما آیا همان خواندن قرانیست.زیرا در اکثر مواقع ما در واقع براستی خدا را نمیخوانیم.ودوما اینکه این خواندن شروطی دارد که مهمولا برای هر چیزی شروطیست مثلا اگر کسی بگوید که من نماز میخوانم پس چرا باز گناه مرتکب میشوم در جواب میگوییم که علتش خودت هستی چون نمازت با شرایط صحیحه ادا نشده بلکه ممکن است بر آن قضا مترتب شود.در دعا هم همین نکته جاریست چه بسا اتفاق میافتد که ما دعایی میکنیم ولی دعا را با شروطش اجرا نمیکنیم مانند کسیکه هزاران گناه میکند و بعد دعا هم میخواند یا اینکه کسی در عین دعا خواندن ریا هم میکنند.
سوما در صورتی عین خواسته ی ما مستجاب میشود که دعا برای کسی یا چیزی زیان نداشته باشد چه بسا ما دعایی میکنیم ولی اگر مستجاب شود ممکن است برای دیگران یک امر نامطلوبی باشد.مثلا دعا میکنیم که خدایا ثروت زیاد بر من جاری کن که اگر دعا مستجاب نشد صحیح است چه اینکه ممکن است در وجود داعی رذیله ای باشد که با رسیدن به این دعا زندگی برای دیگران ناگئوار شود که در مثال مذکور گوییم ممکن است در وجود داعی شاید بخل باشد در اینصورت اگر شخص بخیل ثروتمند شود این ثروت فقط برای خودش هست و کسی را از آن بهره نیست و فقرا از آن دور میمانند.
چهارما ممکن است دعایی (اگر با شرایط صحیح خوانده شود)مستجاب شود لکن ممکن است در مدت زمان طویلی داعی به مراد برسد.
در آخر باید این نکته را در نظر گرفت که اگر عین آن دعا بنابر مصلحتی مستجاب نشد خداوند بهتر از آن را به شما میدهد و اگر هم دعاهایمان مکرر مستجاب شود باید در نظر گرفت که شاید خداوند ندای ما را شاید دوست نداشته باشد.
محمد از نیوزلند

  شخصی از امیرالمومنین علی(ع) سوال کرد که خداوند در قرآن می فرماید:"ادعونی استجب لکم".(مرا بخوانید،دعا کنید،تا دعایتان را مستجاب کنم). اما دعای ما مستجاب نمی شود؟!!
حضرت فرمود علتش در هشت مورد است:
1)این که خدا را شناختید، ولی حقش را بجا نیاوردید، ازاین رو آن شناخت به درد شما نخورد.
2)به پیغمبر خدا ایمان آوردید ولی با دستورات او مخالفت کردید و شریعت او را از بین بردید! پس نتیجه ایمان شما چه شد؟
3)قرآن را خواندید ولی به آن عمل نکردید و گفتید: قرآن را به گوش و دل میپذیریم ، اما به مخالفت با آن برخاستید.
4)گفتید ما از آتش جهنم میترسیم در عین حال با گناهان و معاصی به سوی جهنم می روید.
5)گفتید به بهشت علاقه مندیم اما در تمام حالات کارهایی انجام می دهید که شمارا از بهشت دور می سازد. پس علاقه و شوق شما به بهشت کجاست؟
6)نعمت خدارا خوردید ولی سپاسگذلری نکردید.
7)خداوند شمارا به دشمنی با شیطان دستور داد و فرمود: "شیطان دشمن شماست، پس شما او را دشمن بدارید". به زبان با او دشمنی کردید ولی در عمل به دوستی او برخاستید.
8)عیبهای مردم را در برابر دیدگانتان قرار دادید و از عیوب خود بی خبر ماندید(نادیده گرفتید) و درنتیجه کسی را سرزنش می کنید که خود به سرزنش سزاوارتر از او هستید.
با این وضع چه دعایی از شما مستجاب می شود؟ در صورتی که شما درهای دعا و راه های آن را بسته اید. پس از خدا بترسید و عملهایتان را اصلاح کنید و امر به معروف و نهی از منکر نمایید تا خداوند دعاهایتان را مستجاب کند.
(از کتاب بحارالانوار)
همچنین ایشان در نامه 31 نهج البلاغه خطاب به حضرت مجتبی (ع) در خصوص تاخیر در اجابت دعا می فرماید:
گاه در اجابت دعا تاخیر می شود تا پاداش درخوَاست کننده بیشتر و جزای آرزومند کامل تر شود.
گاهی درخواست می کنی اما پاسخ داده نمی شوی، زیرا بهتر از آنچه خواستی به زودی یا در وقت مشخص به تو خواهد بخشید.
یا به جهت اعطا بهتر از آنچه خواستی، دعا به اجابت نمی رسد؛ زیرا چه بسا خواسته هایی داری که اگر داده شود مایه هلاکت دین تو خواهد بود.
یوسف

  در این که حضرت احدیت باستناد ایه ی فوق من فکر میکنم که دلایل زیادی برای عدم اجابت دعا وجوی دارد که از همه مهمتر حالت دعا کننده در هنگام استدعاست. زیرا "سخن کز دل بر اید -- لا جرم بر دل نشیند" اکثریت دعا کننده ها در زمان طلب صداقتی را که لازمه ی قبول دعا ست ندارند ( من هم مستثنی نیستم). ایه ی 60 سوره ی غافرگر چه در استجابت دعا تصریح میکند ولی بطور ضمنی شرایط استجابت را در ایات ماقبل و تکمیلی ایه ی فوق یاد اور میشود. مثلا درایه ی قبلی(59)سوره ی غافر حضرت باریتعالی عدم ایمان اکثریت مردم را برای روز قیامت ( بنظر حقیر) باین دلیل خاطر نشان میکند که دعا کننده بایستی قبل از دعاکردن به اعمال و افکار خود توجه کرده و ببیند که چه مقدار صدق گفتار ونیکی کردار و خلوص نظر لازم است که سیاهی دفتر اعمال و افکارش را بزداید تا دعایش باستجابت برسد. بعبارت دیگر هر دعایی مستجاب میشود ولی ما اثارش را مشاهده نمیکنیم.
از طرف دیگر برای یک عبادت کوچک و بیمقدار خود گاهی چنان خود را گم میکنیم و بر اسب تکبر سوار میشویم و خود را نادانسته در منجلاب خود پرستی غوطه ور میکنیم ونا اگاهانه خود را شامل مضمون ایه ی کریمه ی 60 سوره ی غافر میکنیم
ثانیا باستناد ایه ی مبارکه ی 216 سوره ی بقره- ما توانایی دانستن نفع و زیان خود نیستیم علیهذا ممکن است ندانسته استدعایی بکنیم که باعث خیر و صلاح ما نیست و خدای خبیر و علیم چنین درخواستی را دز زمره ی دعاهای غیر قابل قبول قلمداد میکند و ما فکر میکنیم که دعا مورد قبول واقع نشده است. البته دلایل قرانی فراوانی برای عدم قبول دعا وجود دارد که از حوصله ی این مقال خارج است.
سید اسماعیل

  جواب اين سئوال را خود امام معصوم داده است در يكی از كلام مباركش . امام می فرمايد كه خدا در قران فرمود كه من با شما يك عهدی بستم و آن اينكه شما دعا كنيد من هم دعای شما را استجابت می كنم . در جای ديگر هم به ما مكرر گفته است كه گناه نكنيد . با توجه به اين آيه شريف خدا در قران می فرمايد <اوفوا بعهدی اوفوا بعهدكم> يعنی شما به عهد من وفا كنيد من هم به عهد شما وفا كنم يعنی من خدا با شما يك عهدی بستم كه شما دعا كنيد من هم دعای شما را قبول كنم اگر می خواهيد كه به عهد خودم وفا كنم بايد شما هم گناه نكنيد بنابر اين می توان گفت كه عدم استجابت دعاهای انسان برميگردد به گناه های خود آدم .
امين از باكو جمهوری آذربايجان

  1- ساده کردن مسائل روشی برای حل انها است.2- در ساده ترین حالت غفلت از هدف هستی دلیل انحراف است.
3- با وجود ذات اولیه پاک انسانها ،تربیت نا صحیح دلیل مهمتر در انحراف است.
علی

  گاهی ما به نحوه اجابت واقف نیستیم یعنی پروردگار به حکمت اجابت می نماید ولی پاره ای موارد خلوص نداریم لذا دعاهایمان اجابت نمی شود.
میر

  خداونددرجايگاه ثابتی قرارداردوبرای بندگان خويش جايگاهی راقرارداده که هرکسی با اعمالش خودرادرموقعيتی خاص نسبت به خداوند قرار می دهد/برای مثال:اگرمن نوعی تغيير کردم وخودم رابااعمالی که انجام میدهم دروادی رحمت قرار دادم/من ٍخود تغيير کردم نه آنکه خداتغييرکرده باشدبنابراين بايدبدانيم که تقيد در خدا راه ندارد واگر دعای ما مستجاب نمی شوددليل برجايگاه ماست نه اينکه خدا قادر نباشد/دليل ديگر به برهان حکمت برمي گردد/هدف ازآفرِينش طبيعت سعادت انسان وذات خداوند خيرخواهی محض است اگر بعضی از دعاهااجابت نمی شوند دليل اين است که حکمت خدا اقتضا نکرده وماشايددرآن برهه ی زمانی متوجه اين امرنباشيم باتوجه به جايگاهی که قرار داريم ولی گاهی اوقات خداوند به مرور زمان به ما ثابت میکند که اجابت کردن آن دعا به خير وصلاحمان نبوده است .
دانشجوی رشته فقه

  در دعاي كميل مي خوانيم كه خدايا آن گناهان را ببخش كه از استجابت دعا جلوگيري مي كنند پس در نتيجه گناه يكي از موانع است و ديگري در دعا بايد خلوص نيت داشته باشي و با تمام قلبت با خدا صحبت كني و خيلي چيزهاي ديگر كه در فرصت ديگر بايد گفت.
صديقه

  سلام عليكم
دعا اجابت ميشود ولي بيشتر اوقات عينا همان كه خواستيم اجابت نميشود بلكه بهتر از ان به ما داده ميشود چونكه آنچه ميخواهيم به صلاح مانيست .مثلا ما از خدا خانه ميخواهيم وليكن او بما طول عمر عطا ميكند ولكن ما فكر ميكنيم كه دعاي ما مستجاب نشده است.
محمود

  جواب خيلي آسان است كسي كه تمام وجودش پر از گناه است معلوم است كه دعايش هم استجابت نبايد بشود
مريم از كاليفرنيا