 |
|
|
|
یادداشت های روزانه (172) در نزديكى به خدا به جائى رسيد كه ميان خدا و پيامبر جز جلال او فاصله اى نماند از مسلمات ما مسلمانان معراج حضرت رسول اعظم
(صلوات الله علیه) است . این سفر استثنایی ترین سفر بشر است که از آدم تا کنون کسی
به این میزان پیشروی در عوالم هستی ننموده است . این سفر هم ملکی است (مِّنَ
الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى )، هم ملکوتی و جبروتی و
لاهوتی (لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا) یعنی حضرت همه عوالم هستی را سیر کرد . مراحلی
از عوالم را سیر نمود که هیچ پیامبری قدم در آن وادی نگذاشته بود . خداوند در قرآن
حکیم می فرماید ملکوت را به حضرت ابراهیم نشان داده شد . در سوره انعام آیه 75 می
فرماید : وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ
وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِين یعنی ما به حضرت ابراهیم علیه السلام ملکوت آسمانها
و زمین را نشان دادیم تا از اهل یقین باشد . معراج حضرت ابراهیم در ملکوت بود اما
معراج و سیر پیامبر عبور از ملکوت به عوالم بالاتر بود. در کتاب علل الشرایع ، شیخ
صدوق (ره) می
فرماید : ثُمَّ قالَ ربّي عَزَّ وَ جَلَّ: يا مُحَمَّدُ مُدَّ يَدَكَ فَيَتَلَقّاكَ
ماءٌ يَسيلُ مِنْ ساقِ عَرشِى الْأيمَنِ. فَنَزَلَ الْماءُ فَتَلَقَّيْتُهُ
بِالْيَمينِ فَمِنْ اجْلِ ذلِكَ اوَّلُ الْوُضوُءِ بِالْيُمْنى. ثُمَّ قالَ: يا
مُحَمَّدُ خُذْ ذلِكَ فَاغْسِلْ بِهِ وَجْهَكَ- وَ عَلَّمَهُ ذلِكَ- فَانَّكَ
تُريدُ انْ تَنْظُرَ الى عَظَمَتى وَ انْتَ طاهِرٌ؛ ثُمَّ اغْسِلْ ذِراعَيْكَ
الْيَمينَ وَ الْيَسارَ- وَ عَلَّمَهُ ذلِكَ- فَانَّكَ تُريدُ انْ تَتَلَقّى
بِيَدَيْكَ كَلامي؛ وَ امْسَحْ بِفَضْلِ ما فى يَدَيْكَ مِنَ الْماءِ رَأسَكَ وَ
رِجْلَيْكَ الى كَعْبَيْكَ- وَ عَلَّمَهُ المسْحَ بِرَأسِهِ وَ رِجْلَيْهِ- وَ
قالَ: انّي اريدُ انْ امْسَحَ رَأسَكَ وَ ابارِكَ عَلَيْكَ. فَامَّا الْمَسْحُ
عَلى رِجْلَيْكَ فَانّي اريدُ انْ اوْطِئَكَ مَوْطِأً لَمْ يَطَأْهُ احَدٌ
قَبْلَكَ وَ لا يَطَأُهُ احَدٌ غَيْرُكَ ... در كتاب علل الشرائع در ضمن حديث نماز
معراج آمده است: ... سپس پرودگار عزوجل فرمود: اى محمد، دست خود را پيش ببر تا آبى
كه ساق راست عرش من جارى است به تو برسد. پس آب فروريخت و من دست راست خود را بدان
زدم، از اين رو آغاز وضو با دشت راست شد. سپس فرمود: اى محمد، آن آب را بگير و با
آن روى خود بشوى - و نحوه شستن را به حضرتش تعليم داد - زيرا كه تو مىخواهى در حال
پاكى به عظمت من نظر كنى. سپس ذراع راست و ذراع چپت را بشوى - و نحوه شستن را به او
تعليم داد - كه تو مىخواهى با دو دستت كلام مرا دريافت كنى. و با باقيمانده آب
دستانت سرت و دو پايت را تو قوزك مسح كن - و نحوه مسح سر و پا را بدو آموخت - و
فرمود: من مىخواهم سرت را مسح كنم و بر تو ميارك گردانم. و اما مسح بر دو پايت
(براى اين است كه) مىخواهم قدمت را بر جايى بگذارم كه پيش از تو كسى بر آن گام
نگذارده و كسى جز تو بر آن گام نخواهد گذاشت (حديث ادامه دارد). علل الشرايع، ص 312،
باب 1، حديث 1. از یادداشت های روزانه، رمضان المکرم ، ژوئن ۲۰۱۵ |
|
