شب نوزدهم، اوّل شبهاى قدر است و شب قدر همان شبى
است كه در تمام سال شبى به خوبى و فضيلت آن نمىرسد و عمل در آن بهتر
است از عمل در هزار ماه و در آن شب تقدير امور سال مىشود و ملائكه و
روح كه اعظم ملائكه است در آن شب به اذن پروردگار به زمين نازل مىشوند
و به خدمت امام زمانعليه السلام مشرّف مىشوند و آنچه براى هركس مقدّر
شده است بر امام زمانعليه السلام عرض مىكنند و اعمال شبهاى قدر بر دو
نوع است يكى آنكه در هر سه شب بايد كرد و ديگر آنكه مخصوص است به هر
شبى امّا اوّل پس آن چند چيز است
اوّل
غسل است علاّمه مجلسى فرموده كه غسل اين شبها را مقارن غروب
آفتاب كردن بهتر استكه نماز شام را باغسل بكند
دوّم
دو ركعت نماز است در هر ركعت بعد از حمد هفت مرتبه توحيد
بخواند و بعد از فراغ هفتاد مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَاَتُوبُ
اِلَيْهِ بگويد در روايت نبوىصلى الله عليه وآله استكه از جاى خود
برنخيزد تا حقّ تعالى او را و پدر و مادرش را بيامرزد «الخبر»
سوم
قرآن مجيد را بگشايد و بگذارد در مقابل خود و بگويد:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِكِتابِكَ الْمُنْزَلِ وَما فيهِ،
وَفيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ،
خدايا از تو خواهم به حق كتاب فرستاده شدهات و آنچه در آنست كه در آن
است نام بزرگت
وَاَسْمآؤُكَ الْحُسْنى، وَما يُخافُ وَيُرْجى اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ
عُتَقآئِكَ مِنَ النَّارِ،
و نامهاى نيكويت و آنچه بدانها ترس و اميد شود كه قرارم دهى از زمره
آزاد شدگانت از دوزخ پس هر حاجت كه دارد بخواهد.
چهارم
آنكه مُصحَف شريف را بگيرد و بر سر بگذارد وبگويد:
اَللّهُمَّ بِحَقِ هذَا الْقُرْآنِ،وَبِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ
بِهِ، وَبِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فيهِ، وَبِحَقِّكَ
خدايا به حق اين قرآن و به حق آنكس كه او را بدان فرستادى و به حق هر
مؤمنى كه در اين قرآن مدحش كردهاى و به حقى كه
عَلَيْهِمْ فَلا اَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ
پس ده مرتبه بگويد بِكَ يا اَللَّهُ و ده مرتبه بِمُحَمَّدٍ
تو بر ايشان دارى زيرا كسى نيست كه حق تو را بهتر از خودت بشناسد به حق
خودت اى خدا به حق محمدصلى الله عليه وآله
و ده مرتبه بِعَلىٍّ و ده مرتبه بِفاطِمَةَ و ده
مرتبه بِالْحَسَنِ و ده مرتبه بِالْحُسَيْنِ و ده مرتبه بِعَلِىّ بْنِ
الْحُسَيْنِ و ده مرتبه بُمَحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ و ده مرتبه
بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ و ده
مرتبه بِعَلِىِّ بْنِ مُوسى و ده مرتبه بِمُحَمَّدِبْنِ عَلِىٍّ و ده
مرتبه بِعَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍ و
ده مرتبه بِالْحُجَّةِ پس هر حاجت كه دارى طلب كن..
پنجم
زيارت كند امام حسينعليه السلام را در خبر است كه چون شب
قدر مىشود منادى از آسمان هفتم ندا مىكند از بُطنان عرش كه حقّ تعالى
آمرزيده هر كه را كه به زيارت قبر حُسين عليه السلام آمده
ششم
احيا بدارد اين شبها را همانا روايت شده هركه احيا كند شب
قدرراگناهاناوآمرزيده شود هرچند به عدد ستارگان آسمان و سنگينى كوهها
وكيل درياها باشد
هفتم
صد ركعت نماز كند كه فضيلت بسيار دارد و افضل آنست كه در هر
ركعت بعد از حمد ده مرتبه توحيد بخواند
هشتم
بخواند:
اَللَّهُمَّ اِنّى اَمْسَيْتُ لَكَ عَبْداً داخِراً، لا اَمْلِكُ
لِنَفْسى نَفْعاً وَلا ضَرّاً، وَلا
خدايا من شام كردم در حالى كه بنده خوارى هستم كه مالك سود و زيانى
براى خويش نيستم و نتوانم
اَصْرِفُ عَنْها سُوءاً، اَشْهَدُ بِذلِكَ
عَلى نَفْسى، وَاَعْتَرِفُ لَكَ بِضَعْفِ
از خويشتن پيشآمد ناگوارى را بازگردانم و اين مطلبى است كه من آنرا
بر خويش گواهى دهم و به ناتوانى
قُوَّتى، وَقِلَّةِ حيلَتى، فَصَلِّ
عَلىمُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْجِزْ لى ما
خود و بيچارگيم در برابرت اعتراف دارم پس درود فرست بر محمد و آل محمد
و وفا كن برايم بدانچه
وَعَدْتَنى، وَجَميعَ الْمُؤْمِنينَ
وَالْمُؤْمِناتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ،
بر من و همه مؤمنين و مؤمنات وعده فرمودى از آمرزش در اين شب
وَاَتْمِمْ عَلَىَّ ما اتَيْتَنى فَاِنّى
عَبْدُكَ الْمِسْكينُ الْمُسْتَكينُ، الضَّعيفُ
و تمام كن بر من آنچه را به من دادى زيرا كه من بنده بينواى مستمند
ناتوان تهيدست
الْفَقيرُ الْمَهينُ، اَللّهُمَّ لا
تَجْعَلْنى ناسِياً لِذِكْرِكَ فيما اَوْلَيْتَنى، وَلا[ غافِلاً]
خوار توام خدايا قرار مده مرا فراموشكار از ياد خويش در آنچه به من
انعام فرمودى و نه غافل از
لِإِحْسانِكَ فيما اَعْطَيْتَنى، وَلا ايِساً
مِنْ اِجابَتِكَ، وَاِنْ اَبْطَاَتْ عَنّى،
احسانت در آنچه به من عطا كردى و قرارم مده نااميد از اجابت خويش و
اگرچه ديرزمانى طول كشد
فى سَرَّآءَ اَوْ ضَرَّآءَ، اَوْ شِدَّةٍ اَوْ رَخآءٍ، اَوْ عافِيَةٍ
اَوْ بَلاءٍ، اَوْ بُؤْسٍ اَوْ
چه در خوشى و چه در سختى در دشوارى يا در آسايش
در تندرستى يا گرفتارى در تنگدستى يا
نَعْمآءَ، اِنَّكَ سَميعُ الدُّعآءِ * در نعمت براستى تو شنواى دعايى
و اين دعا را كفعمى از امام زين العابدينعليه السلام روايت كرده كه
در اين شبها مىخوانده در حال قيام و قعود و ركوع و سجود و علاّمه
مجلسى(ره) فرموده كه بهترين اعمال در اين شبها طلب آمرزش و دعا از براى
مطالب دنيا و آخرت خود و پدر و مادر و خويشان خود و برادران مؤمن زنده
و مرده ايشان است و اَذْكار و صلوات بر محمد و آل محمدعليهم السلام
آنچه مقدور شود و در بعضى از روايات وارد شده است كه دعاء جوشن كبير را
در اين سه شب بخوانند فقير گويد كه دعاء جوشن در سابِقْ گذشت و روايت
شده كه خدمت حضرت رسول صلى الله عليه وآله عرض شد كه اگر من درك كنم شب
قدر را چه از خداوند خودبخواهمفرمود عافيت را
و امّا دويّم يعنى
اعمال مخصوصه اين شبها پس اعمال شب نوزدهم چند چيز است
اوّل صد مرتبه اَسْتَغْفِرُاللَّهَ رَبّى وَ
اَتُوبُ اِلَيْهِ
دوم صد مرتبه اَللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ
سوم بخواند دعاء يا ذَاالَّذى كانَ را كه در
قسم چهارم گذشت.
چهارم بخواند: اَللّهُمَّ اْجْعَلْ فيما
تَقْضى وَتُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ،
خدايا قرار ده در آنچه حكم كرده و مقدر فرمودهاى از سرنوشت حتمى
وَفيما تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الحَكيمِ فى لَيْلَةِ الْقَدْرِ،
وَفِى الْقَضآءِ الَّذى لا
و در آنچه جدا كنى از فرمان حكيمانهات در شب قدر و در آن قضا و قدرى
كه برگشت و
يُرَدُّ وَلا يُبَدَّلُ، اَنْ تَكْتُبَنى مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ
الْحَرامِ، الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ،
تغيير و تبديلى ندارد كه نام مرا در زمره حاجيان خانه محترمت (كعبه)
بنويسى آنان كه حجشان
الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ، الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ، الْمُكَفَّرِ
عَنْهُمْ سَيِّئاتُهُمْ، وَاجْعَلْ
مقبول و سعيشان مورد تقدير و گناهانشان آمرزيده و كردار بدشان بخشوده
شده است و قرار ده
فيما تَقْضى وَتُقَدِّرُ، اَنْ تُطيلَ عُمْرى، وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ
فى رِزْقى،
در آنچه مقدر فرمودهاى كه عمر مرا طولانى كرده و روزيم را وسيع گردانى
وَتَفْعَلَ بى كَذا وَكَذا،
و دربارهام چنين و چنان كنى و به جاى اين كلمه حاجت خود را ذكر كند.
منبع:
سايت
شبستان
