یادداشت های روزانه (126)

 آن روز نزدیک است

شيطان در دنياي امروز بساط مجللى گسترانده و ميزبان اكثريت انسانهاست. به هر كوى و برزن ، هیچ جایی را نمی یابیم که بساطش را پهن نبینیم. هر آبادى از دينى و غير ديني كه قدم مى نهيم او و بساطش را مى بينيم. در حقيقت عمله و أكله انسانى اش در البسه گوناگون افزون از گذشته اند. صحنه هاى آلودگى اش در قالب هاى زيبا مسخ كننده است. جان ها نداى واشيطانا را يا نمى شنود يا به سختى مى شنود. مناديان اديان هم ابزارهايشان كندتر از ديروز است. نيرو هاى اهريمنى در تقابل با جنود الهى همه ابزارهاى معنويت را در حاشيه قرار داده اند. اما انسانیت امید خود را برای فردای بهتر از دست نداده، زیرا فردای بهتر خواهد آمد و عصاره زیبایی هستی در عصری طلایی نمایان خواهد شد.
آن زمان همگان ندایی از کنار کعبه خواهند شنید که گوشها را می نوازد و جانها را آرام می کند. بساط شیطان از تب و تاب می افتد مسخیات او نمایان می گردد. انسانیت از بند او رها می شود و کبوتران آزادی در پرواز عشق با حیوانات دیگر همراه خواهند بود. اولیاء الهی عزت داده می شوند، اعداء الهی در گودال ذلت می افتند، بشر به آرامش می رسد و طعم عدالت را می چشد.
آن روز نزدیک است و انتظارش از با فضیلت ترین عبادات است.